Κάνοντας μια βόλτα στο κέντρο της Πόλης θα καταλάβει κανείς πως το κίνημα των “Αγανακτησμένων” μοιάζει σαν παιδική χαρά μπροστά σε όσα συμβαίνουν εδώ αυτές τις μέρες.
Άνθρωποι με κόκκινες, κίτρινες, πράσινες σημαίες να χειροκροτούν ο ένας τον άλλον και να προχωράνε μαζί μπροστά προς την πλατεία. Ακόμα και οπαδοιί των ομάδων ήταν πλάι πλάι.Για ένα πράγμα που είναι γνωστή παγκοσμίως Τουρκική αστυνομία είναι για την υπερβολική βία που ασκεί. Να πέφτουν τα δακρυφόνα βροχή,να ανοίγουν κεφάλια, (καθώς οι αστυνομικοί πυροβολούν σε ευθεία βολή) αλλά οι πολίτες να παραμένουν εκεί.. Αμετακίνητοι. Να μην φεύγουν από την πλατεία.
Να ακούς ότι σκοτώθηκαν 4 άτομα, να γίνεται η ατμόσφαιρα αποπνικτική να οπισθοχωρούν και να λες “πάει γυρνάνε σπίτια τους αυτό ήταν, όπως συμβαίνει και στην Ελλάδα” αλλά τους βλέπεις πάλι να επιστρέφουν πίσω στις θέσεις τους ακόμα πιο οργισμένοι και να φωνάζουν “Όλοι μαζί ενωμένοι ενάντια στο Φασισμό”. Βλέπεις Οργή. Πραγματική Οργή. Να μην τους σταματάει τίποτα. Δεν βλέπεις τον φόβο στα πρόσωπα τους. Τον νίκησαν.Καμιά αστυνομία δεν μπορεί να σταματήσει αυτόν τον κόσμο.
Την πρώτη τους νίκη από τι φαίνεται την πέτυχαν. Το δικαστήριο πήρε πίσω την απόφαση για την καταστροφή του πάρκου.Όμως αυτό μάλλον δεν θα είναι αρκετό. Πλέον η αρχική διαμαρτυρία έχει μετατραπεί σε έναν αγώνα για Δημοκρατία.
Λεωφορεία από την Σμύρνη και άλλες πόλεις της Τουρκίας γεμάτα διαδηλωτές καταφθάνουν συνεχώς στην Κωνσταντινούπολη. Το Σαββατοκύριακο αναμένεται πολύ επεισοδιακό. Η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή. Υπάρχουν νεκροί και ακρωτιριασμένοι (τυφλωμένοι, άλλοι έχασαν αυτιά κτλ).
Οι αξιωματικοί του στρατού ανακοίνωσαν πως αν η αστυνομία συνεχίσε να σκοτώνει πολίτες θα επέμβουν να υπερασπιστούν τον λαό. Περισότερροι απο 400 αστυνομικοί υψηλόβαθμοι και μη έχουν ήδη υποβάλλει την παραίτηση τους. Η κυβέρνηση σκέφτεται ακόμα να μπλοκάρει και το Facebook. Μπορεί να έχουμε και σοβαρή ανατροπή. Πρέπει να περιμένουμε τις εξελίξεις.
Πάντως ότι και αν συμβεί ας κρατήσουμε ένα πράγμα : ” Δεν έχει σημασία ποια τέρατα πολεμάς, αλλά με τι ξίφος τα πολεμάς.
Και δυστυχώς αυτό το ξίφος στην Ελλάδα είναι ακόμη γυάλινo.”
Από την Κωνσταντινούπολη / Ιατρίδης Γιώργος / alexiptoto.com