Η επιστολή που κοινοποιήθηκε σε αρκετούς φορείς αναφέρει
"Ως γνωστό, η Αλυκή της Λήμνου αποτελεί τη μεγαλύτερη φυσική αλυκή της Ελλάδος και τη μεγαλύτερη πλέον φυσική λιμνοθάλασσα του Αιγαίου. Βρίσκεται εντός των ορίων Ειδικής Ζώνης Διατήρησης (GR4110001) και Ζώνης Ειδικής Προστασίας (GR4110006) (νόμος 3937/11) λόγω της σημαντικής βιοποικιλότητας της περιοχής και της υψηλής ορνιθολογικής της σημασίας. Προστατεύεται κατά συνέπεια από αυστηρή ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία.
Με κατάπληξη αντιληφθήκαμε ότι η λίμνη φέτος το καλοκαίρι δεν λειτούργησε ως αλυκή, αφού έχει μετατραπεί σε λίμνη θαλάσσιου νερού και εκφράζονται φόβοι ότι λόγω της διαμορφωθείσας κατάστασης τα φοινικόπτερα δεν θα επισκεφθούν το νησί μας. Αιτία, παράνομη παρέμβαση με κατάφορη παραβίαση των κανόνων προστασίας ενός ιδιαίτερα ευαίσθητου υγροβιότοπου υψηλής αξίας οικολογικής, πολιτιστικής, αισθητικής αλλά και οικονομικής για το νησί.
Συγκεκριμένα, η παρέμβαση συνίσταται στη δημιουργία τεχνητού ανοίγματος από την Αλυκή προς τη θάλασσα με βαριά μηχανοκίνητα μέσα (grader), πλάτους αρκετών μέτρων, εκχωματώνοντας τμήμα αμμοθινών που χωρίζουν τη λίμνη από τη θάλασσα. Αβάσιμη δικαιολογία, οι καταρρακτώδεις φετινές βροχές που ανέβασαν τη στάθμη της λίμνης πλημμυρίζοντας και τα γειτονικά χωράφια.
Αναπόφευκτα, η θάλασσα πλέον πλημμυρίζει τη λίμνη, ανεβάζοντας σημαντικά τη στάθμη της, ανατρέποντας την αλατότητα και τις λεπτές ισορροπίες του οικοσυστήματος και επηρεάζοντας εν τέλει την τροφική αλυσίδα.
Αναγκαία είναι η άμεση παρέμβαση της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος της Περιφέρειας ΒΑ Αιγαίου. Ειδικότερα:
η διενέργεια αυτοψίας Κλιμακίου Ελέγχου Ποιότητας Περιβάλλοντος (Κ.Ε.Π.ΠΕ.) για την επιτόπια αναγνώριση της έκτασης του προβλήματος,
η δέσμευση κονδυλίων του Πράσινου Ταμείου και η άμεση αποκατάσταση του προβλήματος, επαναφέροντας τη λίμνη στην πρότερη κατάσταση της.
η αναζήτηση ευθυνών όπου χρειάζεται και η επιβολή κυρώσεων.
Άμεσος στόχος να προληφθεί η επαπειλούμενη ευρύτερη περιβαλλοντική καταστροφή ενός σημαντικότατου υγροβιότοπου του Αιγαίου και της Μεσογείου, ενός φυσικού πόρου για την περιοχή και το νησί μας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, με πρωτοβουλία μάλιστα του Υπουργείου Περιβάλλοντος και του WWF Ελλάς, η Συνθήκη Ραμσάρ για τους Υγρότοπους, στη τελευταία Σύνοδο των κρατών μελών το 2015 (COP 12), προχώρησε σε ψήφισμα αναγνώρισης της λεκάνης της Μεσογείου και ιδιαίτερα των νησιών της, ως παγκόσμιας σημασίας για τη βιοποικιλότητα. Καλεί δε εν τέλει τα κράτη μέλη της σε θέσπιση ολοκληρωμένων στρατηγικών προστασίας για τους νησιωτικούς υγρότοπους, αντιμετωπίζοντας τις σοβαρές ανθρωπογενείς πιέσεις και διασφαλίζοντας τη διατήρηση τόσο της βιοποικιλότητας όσο και των υδρολογικών, πολιτιστικών και κοινωνικών τους αξιών.
Με την αφορμή αυτή θέλουμε να επανέλθουμε ως Όμιλος στην επισήμανση μας για την αναγκαιότητα δημιουργίας ενός Φορέα Διαχείρισης και Προστασίας των τριών λιμνών της Λήμνου καθώς και των άλλων μικρών υγροτόπων της, που αποτελούν από κοινού σημαντικό φυσικό πόρο που συμβάλει στην ποιότητα του περιβάλλοντος και επακόλουθα στην αειφόρο ανάπτυξη του νησιού.
Αναμένοντας με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις ενέργειες της Περιφέρειας, είμαστε στη διάθεσή σας για κάθε ενέργεια που μπορεί να συμβάλει στις προσπάθειες σας".
