Κι όμως: όντας σε ένα μικρό ξενοδοχείο ενός νησιού (οι τηλεοράσεις στο δωμάτιο έπιαναν μόνο ΕΤ1, 2 και 3), είδα για μερικά δευτερόλεπτα στη ρεσεψιόν -όπου έπιαναν NOVA την εκπομπή της Αννίτας.
Είχε την τηλεπαρουσιάστρια Νανά Καραγιάννη που δίνει μάχη με την νευρική ανορεξία. Η Νανά Καραγιάννη δεν κερδίζει τη μάχη, κι όμως φέρεται σαν η σπουδαία νικήτρια. Ακκίζεται χαρούμενη, πετάει τις ατάκες τη μία μετά την άλλη, απολαμβάνει την διασημότητα - κι όμως: Δεν βάζει κιλά, χαίρεται την φροντίδα όσων τη λυπούνται, κερδίζει αυτοπεποίθηση, και οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια προς το [ας το πούμε κομψά, "ιατρικά προβλήματα"].
Είδα μόνο μερικά δευτερόλεπτα και σοκαρίστηκα.
Όταν γύρισα στο σπίτι μου, στη Θεσσαλονίκη, έψαξα την εκπομπή. Και τη βρήκα.
Έχει πολύ ενδιαφέρον η συνέντευξη. Μετά τα πρώτα, αναγνωριστικά λεπτά, όπου η Νανά Καραγιάννη πούλησε το δράμα της στην Αννίτα (κι η Αννίτα την άκουγε αδιαμαρτύρητα), έγινε κάτι περίεργο - σχεδόν πρωτοφανές:
Η Αννίτα αρνήθηκε να υπομείνει τα ψέματα. Μπορούσε να την αφήσει να επαναλαμβάνει τα αυτοσαρκαστικά κλισέ της και τις διαβεβαιώσεις της ("είμαι καλά, μην ανησυχείτε για μένα") και τα δράματά της ("οι γονείς μού δεν με αγαπούσαν").
Δεν ξέρω πώς να το περιγράψω - δεν θέλω να γίνω υπερβολικός εξυμνώντας την Πάνια για τη στάση της. Θεωρώ πάντως ότι όποιος δει ολόκληρα τα αποσπάσματα θα καταλάβει ότι η Πάνια δεν θέλησε να παραμυθιάσει την καλεσμένη της: της τα είπε χύμα και πολύ σωστά.
Ένας φίλος ψυχίατρος μού είπε ότι η Πάνια είπε ΧΟΝΤΡΑ όλα αυτά που θα εντόπιζε και θα έλεγε κι ένας ψυχίατρος.
Είναι όντως σκληρά αυτά που της λέει. Την πιέζει μέχρι τέλους. Ξεσκεπάζει ΚΑΘΕ ψέμα της - και κάθε ψέμα που λέει στον εαυτό της. Σχεδόν με τη μαιευτική μέθοδο της βγάζει το ότι απολαμβάνει την ανορεξία της επειδή όλοι της δίνουν προσοχή ξαφνικά. Της απομυθοποίησε τους "φίλους" που έχει στο Facebook, με σκληρή γλώσσα.
Άλλοι τηλεπαρουσιαστές έγλειψαν την Νανά Καραγιάννη: έκαναν ότι δήθεν την κατανόησαν, νοιάστηκαν γι' αυτήν, και έσκισαν σε τηλεθέαση αφήνοντας το "δράμα" να εξελιχθεί.Η Αννίτα Πάνια έκανε με τα κομματάκια την Καραγιάννη - και δικαίως.
Ίσως η Καραγιάννη δεν καταλάβε τίποτα (εξάλλου σε κάθε στρίμωγμα αντιδρούσε με χιουμοριστική ετοιμολογία, με τα "ναι ναι ναι" της, προκειμένου να γλιτώσει και να πάνε παρακάτω την κουβέντα), όμως η no-bullshit στάση της Πάνια θα κάνει άλλους -τους ασθενείς αλλά και γενικότερα τους τηλεθεατές- να καταλάβουν πολλά.
Είναι σπάνιο το να αντιμετωπίζεται σκληρά ένα σημαντικό θέμα όπως είναι η νευρική ανορεξία στην τηλεόραση. Η Αννίτα το είχε κι αυτή για τηλεθέαση, αλλά δεν άκουσε σιωπηλή ή δεν κούνησε μητρικά το κεφάλι, ξέροντας ότι ο -ψυχικά κυρίως- ασθενής καταφέρνει να βάζει απ' το ένα αυτί τις συγκινητικές εκκλήσεις και τις στοργικές συμβουλές, και να τις βγάζει απ' το άλλο.
Η Πάνια ξεφτίλισε την αλαζονεία του σκελετωμένου σώματος, ξεσκέπασε την ηδονή της διασημότητας λόγω ανορεξίας και δεν αποδέχτηκε τις (ψυχιατρικά κατανοητές) δικαιολογίες.
Δεν βοηθούν οι αγιογραφίες τέτοιων καλεσμένων μας -κυρίως όταν υπάρχουν εκατοντάδες κορίτσια που πεθαίνουν από νευρική ανορεξία- ούτε και η μη μου άπτου αντιμετώπισή τους. Η απομυθοποίηση του δράματος είναι θεμιτή - απ' όποιον, τελικά, κι αν γίνεται.
