Γιατί εγώ που πήγα στη συναυλία του Μάλαμα, για να γουστάρω με τα τραγούδια του, ήμουν υποχρεωμένος να ακούσω τη διαμαρτυρία είτε συμφωνώ είτε διαφωνώ με αυτή;
Είναι ο χώρος της συναυλίας ενός καλλιτέχνη βήμα για τέτοιου είδους εκδηλώσεις;
Όλοι αυτοί οι όψιμοι Αριστεροί που έπεσαν να φάνε τον Μάλαμα, γιατί δεν πάνε στις διαδηλώσεις και τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας των φορέων αυτών που γίνονται για τον σκοπό αυτό;
Ως πότε οι οργανωμένες μειοψηφίες θα πρέπει να επιβάλλουν τη γνώμη τους και την άποψή τους και όσοι δεν συμφωνούμε με αυτές είμαστε αντιδραστικοί και φασίστες;
Γιατί όλοι οι καλλιτέχνες πρέπει να είναι στρατευμένοι σε έναν σκοπό και όσοι δεν το κάνουν είναι μιάσματα;
Όλα αυτά τα λέω γιατί οι καλλιτέχνες από τη φύση τους, απλά, σπέρνουν. Δεν θεμελιώνουν, ούτε χτίζουν στην κοινωνία. Λάμπουν απλώς και μόνο γιατί αντανακλούν το φως που δημιουργούν σε μας με το έργο τους. Οι απόψεις τους για τα θέματα μας αφορούν λίγο ή πολύ, αλλά δεν σημαίνει ότι πρέπει να τους αναθεματίζουμε αν δεν συμφωνούν με τις δικές μας. Ή επειδή δεν φοράει μια άποψη που τυχαίνει να είναι στη μόδα.
