Η τύχη με ευνόησε να ζήσω από κοντά την ψυχική ανάταση στην οποία βρέθηκε ένα μέρος της Ελληνικής κοινωνίας με πρωτοπόρους τους φοιτητές. Τότε άρχισα να καταλαβαίνω τι σημαίνουν οι μεγάλες στιγμές της Ιστορίας που είχα μάθει στο σχολείο. Η έξοδος του Μεσολογγίου, οι Σουλιώτισσες στο χορό του Ζαλόγγου, Το Αρκάδι, ο Μακεδονικός αγώνας, οι εκτελέσεις στην Καισαριανή, και άλλες ηρωικές στιγμές, μου έγιναν κατανοητά και οικεία.
Η χουντική προπαγάνδα
Την επόμενη μέρα της δολοφονικής καταισχύνης, ανέλαβε το ρόλο της η μαύρη προπαγάνδα. Και τι δεν είπαν τότε. Οι φοιτητές βαφτίστηκαν τρομοκράτες, προβοκάτορες, όργανα ξένων δυνάμεων, Κομμουνιστικά μιάσματα, αλήτες που βρήκαν καταφύγιο στο Πολυτεχνείο για να κάνουν αίσχη…. Η διαστρέβλωση των γεγονότων όμως όσο μεθοδευμένη και αν ήταν δεν μπόρεσε για πολλά χρόνια να κρύψει την αλήθεια. Ούτε τότε, ούτε όμως και τα αμέσως επόμενα χρόνια.
Το Πολυτεχνείο έγινε το σύγχρονο σύμβολο αντίστασης στο φασισμό και στη δημοκρατική εκτροπή. Ζωντάνεψε αξίες που είναι πανανθρώπινες και έδειξε ότι κανένας αγώνας δεν είναι χαμένος όσο δυνατός και ανίκητος να φαίνεται ο αντίπαλος.
Οι Σχολικές γιορτές και η ιστορία
Στις 28 Οκτωβρίου όλοι οι δάσκαλοι βρισκόμασταν σε αμηχανία όταν θέλαμε να περιγράψουμε τους συνεργάτες των δυνάμεων κατοχής, τους μαυραγορίτες και τους καταδότες που δρούσαν εκείνη την εποχή. Περνάγαμε το θέμα στα ψιλά εστιάζοντας στο ΟΧΙ, στις γυναίκες της Πίνδου, στις νίκες του στρατού μας. Εκεί τελείωναν όλα και ξαφνικά ερχόταν η ΄΄ Απελευθέρωση του Έθνους ΄΄.
Ο Τσολάκογλου και τα Τάγματα ασφαλείας, Τα Δεκεμβριανά, ο Σκόμπι με τα κανόνια του στο Φάληρο, το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ, ο εμφύλιος που ακολούθησε ούτε αναφερόταν καν. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Μακρονήσου οι εξόριστοι στον Αη Στράτη και εδώ στον τόπο μας, στη Λήμνο δεν χρειάζονταν να αναφερθούν για να μην εξάπτουν τα πάθη.
Στις 25 Μαρτίου τα γεγονότα φαινόταν τόσο παλιά και δεν δυσκολευόμασταν πολύ. Εκεί είχαμε μόνο ηρωικές πράξεις γενναίων Ελλήνων που με τη βοήθεια του Θεού μας έφεραν την περιπόθητη λευτεριά την οποία απολαμβάνουμε σήμερα. Η φράση αυτή δεν έλειπε από κανένα τυποποιημένο λόγο. Το θέμα ότι και τότε είχαμε αγνούς πατριώτες αλλά και σπιούνους και προδότες ούτε το αγγίζαμε.
Η "γιορτή" του Πολυτεχνείου στα σχολεία
Κάθε χρόνο στην επέτειο του Πολυτεχνείου που "γιορτάζουμε" στα σχολεία, τα μεγαλύτερα κυρίως παιδιά ( όσα μπορούν ακόμα να σκέφτονται) μας στριμώχνουν με αμείλικτα ερωτήματα:
· Πως μέσα στην ίδια κοινωνία στον ίδιο λαό εκκολάφτηκαν οι φασίστες, οι εγκληματίες οι δολοφόνοι και οι υμνητές τους, αλλά και πρόβαλαν ηρωικές μορφές με αυταπάρνηση και πάθος για την δημοκρατία; Μορφές που θυσίασαν την προσωπική τους πορεία για να κρατήσουν την αξιοπρέπεια και τις αξίες τους.
· Ήταν όλοι αυτοί Έλληνες; Για ποια ανωτερότητα της φυλής και του Ελληνικού πνεύματος, του φωτοδότη του Ευρωπαϊκού πολιτισμού μας μιλάτε τότε όταν στη χώρα αυτή βρέθηκαν επίορκοι, φασίστες , δυνάστες; 
· Και ξένοι να τους έβαλαν πως μπόρεσαν να προδώσουν τις δημοκρατικές μας αξίες και να τους υπηρετήσουν;
Σαράντα χρόνια Πολυτεχνείο
Σαράντα χρόνια μετά το Πολυτεχνείο σήμερα, τρία χρόνια μετά την υποταγή της χώρας στους δανειστές και τους Έλληνες συνεργάτες τους, οι μαθητές θα κάνουν τις ίδιες ερωτήσεις. Μόνο που τώρα θα έχουν να ρωτήσουν κάτι πιο συγκεκριμένο και πιο επίκαιρο.
· Ποιοι είναι αυτοί οι "Έλληνες" που δέχονται να παριστάνουν ότι κυβερνούν, υποταγμένοι στις εντολές των ξένων;
· Ποιοι είναι αυτοί οι κήρυκες της αναίσχυντης εθελοδουλίας που τους στηρίζουν και τους εξυμνούν;
· Από ποια σκοτεινά πηγάδια της Ελληνικής κοινωνίας ξεπήδησαν και κατέκλυσαν όλο το δημόσιο βίο φασιστοειδή, αμοραλιστές, αδίστακτοι, μικρόνοες που δεν ορρωδούν μπροστά σε καμία πλεκτάνη ;
· Πως καταφέρνουν και επιβάλλουν τα μεγαλύτερα ψέματα, πως βιάζουν καθημερινά τη νοημοσύνη και την αισθητική μας;
· Πως μας μετέτρεψαν σε άβουλα όντα , αναδεικνύοντας ως αρετή τον άκρατο ανταγωνισμό τη μισανθρωπία και τον κανιβαλισμό;
· Πως - χωρίς να φέρουν (ακόμα) τα τανκς και να γεμίσουν τα ξερονήσια με εξόριστους – μας επέβαλλαν τον αποτρόπαιο φόβο, και δηλητηρίασαν τις ψυχές μας ;
Οι νέοι μας ζητούν το λόγο
Ίσως δεν τα ρωτήσουν ακριβώς έτσι αλλά σίγουρα μας ζητούν το λόγο για την κατάσταση που ζουν και οι ίδιοι. Τι θα απαντήσουμε όταν μας ρωτήσουν με αγωνία:
· Ποιο είναι το δικό μου μέλλον; Σε λίγο τελειώνω το Λύκειο και η σίγουρη πορεία μου είναι η ανεργία και μια ζωή στη μιζέρια και την αναξιοπρέπεια. Τι θα γίνουν οι γονείς μου που με μεγάλωσαν; Θα ζήσουν στη φτώχεια και τη δυστυχία όταν δεν θα μπορούν πια να εργασθούν;
· Γιατί οι πλούσιοι ακόμα και σήμερα που οι γονείς μου υποφέρουν παραμένουν πλούσιοι και πλουτίζουν περισσότερο;
· Που τα βρήκαν αφού δεν τα έβγαλαν από τη δουλειά τους και σεις μας μιλάτε για ισότητα ευκαιριών και αξιοκρατία;
· Ο παππούς μου που εργάστηκε όλη του τη ζωή δεν έχει να πάρει τα φάρμακά του. Τι θα γίνει αν μειωθεί ακόμα η σύνταξή του και δεν υπάρχει στον τόπο μας νοσοκομείο να τον περιθάλψει;
· Στο σχολείο μου δεν ήρθαν ακόμα καθηγητές. Πως θα δώσω Πανελλήνιες εξετάσεις για να σπουδάσω την επιστήμη που θέλω;
Τι να γιορτάσουμε λοιπόν; Την πτώση της δικτατορίας τη στιγμή που σήμερα η κατάσταση που ζούμε είναι χειρότερη;
Άνθη και αγκάθια
Δεν έχω να τους πω τίποτα παρά μόνο απολογητικά λόγια. Ας μη τα πάρουν όλα τοις μετρητοίς και ας χαράξουν τη δική τους πορεία. Μόνο για τους Έλληνες και τα τοιαύτα με τα οποία τους τριβελίζουμε το μυαλό θα πω δυο λόγια. Σε κάθε λιβάδι φυτρώνουν λουλούδια και αγκάθια. Έτσι είναι και η κοινωνία μας. Αυτό συμβαίνει σε όλους τους λαούς αυτό γίνεται και στην Ελληνική κοινωνία.
Όταν τα αγκάθια σκεπάσουν το κάθε τι ο τόπος γίνεται αδιάβατος. Ζούμε φαίνεται στην εποχή όπου κάθε ανθός μαραίνεται πρόωρα , κάθε χαρά συνθλίβεται βάναυσα και κάθε αξία λοιδορείται ανενδοίαστα. Στις εποχές αυτές όμως γεννιούνται οι πραγματικοί Άνθρωποι που οδηγούν την ιστορία. Και δεν χρειάζεται να είναι ήρωες, ούτε είναι αρκετό να ονομάζονται Έλληνες.
Απολογία
Φταίμε οι παλαιότεροι γιατί πολλοί από μας ανεχτήκαμε περισσότερο απ ότι έπρεπε τον ψυχικό και νοητικό μας εκμαυλισμό. Νικηθήκαμε από τις σειρήνες του ρηχού ευδαιμονισμού. Το σαθρό μας βάθρο υποχώρησε και η ψεύτικη ζωή μας γκρεμίστηκε με πάταγο.
Αύριο, τα φερέφωνα της υποτέλειας θα συνεχίσουν στο ίδιο μοτίβο. Στις ειδήσεις ο Σαμαράς θα αντιστέκεται στην Τρόικα, κάποιοι ανόητοι ίσως κάψουν κάποιους κάδους σκουπιδιών στην Αθήνα. Κάποιο έγκλημα θα προκύψει και οι ειδικοί θα κάνουν τις γνωματεύσεις τους.
Ο Άδωνις θα τσιρίζει , ο Μπένυ θα ωρύεται, και η Φατμαγκούλ θα περνάει τις δύσκολες μέρες. Στα πρωινάδικα θα γίνεται διαγωνισμός ανοησίας και κακογουστιάς, ενώ το απόγευμα ίσως λυθεί το μυστήριο αν η άγνωστη σε μας Κούλα πήρε δύο κιλά και φαίνεται η κυτταρίτιδά της. Της πάει άραγε τώρα το εφαρμοστό τζίν ή πρέπει να φορέσει κάτι πιο ανάλαφρο;
Οι νέοι που φεύγουν για την ξενιτιά για να βρουν δουλειά, οι απολυμένοι, οι άνεργοι, οι ανασφάλιστοι που δεν μπορούν να πάρουν τα φάρμακά τους θα πάρουν ένα λεπτό προβολής έστω για τα προσχήματα. Το πρόγραμμα θα διακοπεί για μια σημαντική είδηση. Ο βουλευτής Θανάσης Άβουλος αντιστέκεται και μπορεί να μη ψηφίσει το νέο νόμο για τη φορολόγηση των προβάτων.
Υπάρχει διέξοδος;
Παραμερίστε τα όλα, παραμερίστε και μας και τραβήξτε μπροστά. Με όπλο τη γνώση και τη θέληση, αρματωθείτε με "φλογισμένες αστραπές" . Το μέλλον που σας επιφυλάσσουν είναι σκοτεινό, η ζωή σας αναλώσιμη. Και όπως ξέρετε κανένας δεν γεννιέται για δεύτερη φορά.
Σημ: 1. Οι αφίσες και οι φωτογραφίες είναι επιλεγμένες από διάφορους διαδικτυακούς τόπους. Ευχαριστώ τους άγνωστους δημιουργούς τους
2. Η φράση "φλογισμένες αστραπές" είναι από στίχο του Κ. Βάρναλη στον "ΟΔΗΓΗΤΗ"
