Η κυβέρνηση ούτε έχει κάνει αρκετά για να ξεριζώσει τα κατεστημένα συμφέροντα που στραγγαλίζουν την ελληνική οικονομία, ούτε την φοροδιαφυγή έχει συντρίψει ούτε έχει προωθήσει με αποφασιστικότητα τις ιδιωτικοποιήσεις.
Από την άλλη πλευρά, προσθέτει ο αρθρογράφος, η κυβέρνηση Σαμαρά είναι τόσο εύθραυστη που θα μπορούσε να καταρρεύσει εάν η τρόικα την αναγκάσει να επιβάλει περισσότερη λιτότητα.
(...)
Η ατμόσφαιρα στην Αθήνα, όπου ο ίδιος γνωστοποιεί ότι βρέθηκε την περασμένη εβδομάδα, είναι τεταμένη, εκτιμά ο Dixon και αναφέρεται στη δολοφονία των δύο μελών της Χρυσής Αυγής επισημαίνοντας ότι ουδείς είναι σίγουρος εάν αυτή είναι η αρχή ενός κύκλου βίας που θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση, να εκδιώξει τους τουρίστες και να υπονομεύσει την επιχειρηματική εμπιστοσύνη.
Ο δεύτερος λόγος της έντασης είναι ότι η, ευρισκόμενη στην Αθήνα αποστολή της τρόικας, υπέδειξε στην ελληνική πλευρά ότι θα απαιτούνταν περισσότερες δημοσιονομικές περικοπές ύψους 3 δισεκατομμυρίων, ενώ η άποψη της Αθήνας είναι ότι το δημοσιονομικό κενό είναι μόνον 500 εκατομμύρια ευρώ.
Ο αρθρογράφος αναφέρεται επίσης στην αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από τον κυβερνητικό συνασπισμό το περασμένο καλοκαίρι, ενώ, μιλώντας για τους βουλευτές της πλειοψηφίας, τους περιγράφει ως έτοιμους να στασιάσουν σε περίπτωση που τους ζητηθεί να εφαρμόσουν πιο αντιλαϊκά μέτρα.
«Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς τι θα συνέβαινε εάν η κυβέρνηση έπεφτε. Αλλά κανένα από τα κύρια σενάρια –μία αδύναμη κυβέρνηση τεχνοκρατών, νέες εκλογές που θα οδηγούσαν σε μια αδέξια κυβέρνηση ή μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ- δεν δείχνουν ελκυστικά.
Ο συντάκτης του άρθρου παρατηρεί επίσης ότι ο αρχηγός της αντιπολίτευσης, παρότι έχει χαμηλώσει την δριμεία αριστερίστικη και αντι–τροϊκανική ρητορική, με δυσκολία θα μπορούσε να ελέγξει το κόμμα του σε περίπτωση που προχωρούσε σε πολλούς συμβιβασμούς με τους δανειστές της Ελλάδας.
Από την άλλη πλευρά, εάν ο κ. Τσίπρας έσκιζε το Μνημόνιο, η Ελλάδα θα έμπαινε σε ένα βίαιο σπιράλ που θα κατέληγε σε επιβολή περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων και στην έξοδο της χώρας από το ευρώ, προσθέτει το άρθρο.
Ολα αυτά θα ήταν τραγωδία, εκτιμά ο Dixon, δεδομένων των θυσιών στις οποίες έχει υποβληθεί ο ελληνικός λαός.
Ο ίδιος κάνει πάντως λόγο και για κάποια θετικά σημεία της ελληνικής οικονομίας που έχουν δρομολογήσει, όπως λέει, και μια σχετική ευφορία στις αγορές αποκλιμακώνοντας τo κόστος δανεισμού.
Ασκεί ωστόσο έντονη κριτική στον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση προσπαθεί να διαπραγματευθεί με την τρόικα.
Η αρχική της τάση να στυλώνει τα πόδια, να αρνείται κάθε νέο μέτρο και να εκβιάζει τους δανειστές με την απειλή ελεύσεως του ΣΥΡΙΖΑ, ίσως να μην είναι η πιο ενδεδειγμένη λύση, δεδομένης της εχθρότητας που επέδειξαν αρχικά πολλές ευρωπαϊκές χώρες, και ιδιαίτερα η Γερμανία, να δανείσουν την Ελλάδα. Καλύτερο θα ήταν να αντιπροτάξει το επιχείρημα ότι η ελληνική οικονομία δεν χρειάζεται περισσότερη λιτότητα αλλά να παραδεχθεί ότι η χώρα έχει τεράστια ανάγκη από μεταρρυθμίσεις.
Πέρα από την πάταξη της φοροδιαφυγής και την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, κύρια προτεραιότητα θα πρέπει να είναι η απελευθέρωση της οικονομίας από τα τεράστια δεσμά των περιορισμών. Για παράδειγμα η διύλιση πετρελαίου και η διανομή είναι καρτελοποιημένη, ενώ επαγγέλματα όπως οι συμβολαιογράφοι διέπονται από αγκυλώσεις κεντρικά καθοριζόμενων αμοιβών.
Και το άρθρο καταλήγει με τις εξής διαπιστώσεις:
Ο Σαμαράς μπορεί να μην είναι μεταρρυθμιστής εξ ενστίκτου. Και ίσως να μην είναι εύκολο για εκείνον να αντιμετωπίσει τα κατεστημένα συμφέροντα.
Αλλά η υιοθέτηση των μεταρρυθμίσεων είναι η καλύτερη δυνατότητά του να κρατηθεί στην εξουσία, αλλά να ιδωθεί τελικά ως επιτυχημένος πρωθυπουργός.
Εάν ο Σαμαράς επιτύχει μία συμφωνία με την τρόικα του τύπου 'Βαριές μεταρρυθμίσεις, ελαφρά λιτότητα', θα μπορούσε να οδηγηθεί σε έναν ενάρετο κύκλο.
Τότε θα ρεύσουν περισσότερες επενδύσεις στη χώρα. Και ο ίδιος ο Σαμαράς θα είναι ικανός να αξιοποιήσει το πρώτο εξάμηνο του έτους, στο οποίο η Ελλάδα αναλαμβάνει την ευρωπαϊκή προεδρία, για να διαφημίσει την αναμόρφωση της χώρας. Αυτό μπορεί να ανοίξει και τον δρόμο στην Ευρωπακή Ενωση να ελαφρύνειο το φορτίο των Αθηνών τον επόμενο χρόνο.
Αλλά για να τα διασφαλίσει όλα αυτά, ο Σαμαράς θα πρέπει να πείσει την τρόικα ότι είναι ειλικρινής με τις μεταρρυθμίσεις.
Οι Ευρωπαίοι έχουν δει πολλούς Ελληνες φέροντες δώρα, για να ξεγελαστούν εύκολα.
Πηγή: ethnos.gr
