Το διακύβευμα αυτών των εκλογών αλλά και η μεγαλύτερη πρόκληση για την Δημοκρατία μας είναι, αδιαμφισβήτητα, η συμμετοχή της σε αυτές όσο το δυνατόν μεγαλύτερου ποσοστού των πολιτών.
Πρόκληση που γίνεται πιο μεγάλη για όλους εμάς που εκθέτουμε τους εαυτούς μας, την δράση μας και τις προτάσεις μας στην κρίση των πολιτών.
Έχουμε χρέος με τη στάση μας να διαφυλάξουμε την ενότητα της κοινωνίας, με τον δημόσιο λόγο μας να μην προκαλούμε διχασμό και αφουγκραζόμενοι τα συναισθήματα των πολιτών, που νιώθουν (και αυτό φαίνεται από τις σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης) απέχθεια για το πολιτικό σύστημα, να μην γινόμαστε η αιτία για άρνηση και αποχή.
Οι πολίτες πρέπει να προσέλθουμε στην κάλπη, γιατί αυτό αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα μας, που κατακτήθηκε με αγώνες όταν η Δημοκρατία στην χώρα μας δεν ήταν δεδομένη. Ας μην το εκχωρήσουμε σε λίγους μόνο, εξαιτίας της οργής και της απογοήτευσης. Μας δίνεται η ευκαιρία, με την ψήφο μας, να μετατρέψουμε τον θυμό σε απόφαση αλλαγής.
Ειδικά για τα νησιά μας, τη Λέσβο, τη Λήμνο και τον Άγιο Ευστράτιο η απόφαση αλλαγής αποκτά κι ένα άλλο, ιδιαίτερο νόημα και είναι κρίσιμη για το μέλλον μας.
Αποδεδειγμένα τα τελευταία χρόνια, σε πολλούς τομείς, ενώ θα έπρεπε να υπάρχει πρόοδος αντίθετα βλέπουμε να γυρίζουμε πίσω σε καταστάσεις που ζούσαμε δεκαετίες πριν. Τότε που οι τοπικές κοινωνίες πάλευαν για τα αυτονόητα και αγωνίζονταν να πείσουν ότι οι ακρίτες του Βόρειου Αιγαίου δεν αποτελούν «την άλλη Ελλάδα» αλλά δικαιούμαστε να έχουμε ίδια αντιμετώπιση και ακόμη περισσότερη φροντίδα ακριβώς επειδή υπάρχει η ιδιαιτερότητα της παραμεθορίου και της νησιωτικότητας. Και αυτό επιτεύχθηκε ήδη από την δεκαετία του ‘80, με πληθώρα νόμων και πολιτικών που είχαν θεσπιστεί κι εξασφαλίσει ότι, σε όλους τους ευαίσθητους τομείς, η πολιτεία θωρακίζει και δίνει τα εργαλεία για την άμβλυνση των προβλημάτων.
Αυτό το πισωγύρισμα το βιώνουμε καθημερινά στην απομονωμένη οικονομία των νησιών μας, με την πραγματικότητα των αριθμών να είναι αμείλικτη σε σύγκριση με την υπόλοιπη χώρα.
Με τα έσοδα από τον τουρισμό να είναι ισχνά και να μην μπορούν να αποτελέσουν την κινητήριο δύναμη . Δεν μπορούμε να περιμένουμε να ζήσουμε όλη τη χρονιά από τα έσοδα δύο μηνών της μικρής τουριστικής περιόδου.
Ο πρωτογενής τομέας στα νησιά εκπέμπει σήμα κινδύνου αλλά αυτό δεν φτάνει στα αφτιά της κυβέρνησης. Αγρότες και αλιείς υποφέρουν από τα αυξημένα κόστη παραγωγής και καυσίμων.
Καμία σοβαρή εξήγηση δεν μας δόθηκε γιατί δεν επανήλθαν οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ ενώ υπερηφανεύεται η κυβέρνηση ότι η οικονομία καλπάζει και έχουμε μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης.
Στην κατάσταση των προσφερόμενων υπηρεσιών δημόσιας υγείας, νομίζω είναι περιττό να αναφερθούμε και με μία μόνο φράση «ντροπή και δεν ξεχνάμε», προσωπικά εγώ, το θέτω ως απόλυτης προτεραιότητας ζήτημα.
Απόφαση αλλαγής λοιπόν, για να διεκδικήσουμε αξιοπρεπή και με αίσθημα ασφάλειας, διαβίωση στους τόπους μας.
Γιατί θέλουμε τα παιδιά μας να μείνουν εδώ, να εργαστούν και να διαπρέψουν. Γιατί τα νησιά μας έχουν απεριόριστες δυνατότητες ανάπτυξης και ευημερίας και δεν μας επιτρέπεται να αφήσουμε το μέλλον μας σε ανθρώπους που αδυνατούν να κατανοήσουν ή δεν θέλουν να εργαστούν για να πάρουμε πίσω αυτά που χάσαμε.
Στις 21 του Μάη στέλνουμε μήνυμα Δημοκρατίας και Αλλαγής πορείας.
