Η Ιεροκαθηρία είναι η τέχνη με την οποία επιτυγχάνεται η συνεργασία του ανθρώπου με ένα αρπακτικό πτηνό, με τρόπο που το αρπακτικό πτηνό να αναπτύξει δεξιότητες και επίπεδο εκγύμνασης, ώστε να συλλάβει ένα αγρίως διαβιών θήραμα.
Στο συγκριμένο βίντεο παρακολουθούμε πλάνα από τη συνεργασία του Κυνηγετικού Συλλόγου Λήμνου, με τον Σύλλογο Ελληνικής Ιερακοθηρίας προκειμένου να επιτευχθεί το κυνήγι αγριοκούνελου με τη συνδρομή γερακιών.
Μετά από τη δημοσίευση του συγκεκριμένου βίντεο, καταγράφεται η πρώτη αντίδραση από το Φιλοζωικό Σωματείο Λήμνου, το οποίο τίθεται αναφανδόν κατά της συγκεκριμένης πρακτικής, ενώ στην επιστολή που λάβαμε, το Σωματείο καταθέτει τη δική του πρόταση, για την αντιμετώπιση του μεγάλου προβλήματος που επιφέρει στην αγροτική γη της Λήμνου, ο υπερπληθυσμός του αγριοκούνελου.
Η Αντίδραση του Φιλοζωικού Σωματείου Λήμνου:
«Αλλότρια ήθη έφτασαν στο νησί μας.
Μια εντελώς ξένη πρακτική κατέφθασε στο νησί μας με πρόσχημα την καταπολέμηση των αγριοκούνελων. Όσο κι αν ακούγεται ή προωθείται σαν “αρχαιοελληνική”, η ιερακοθηρία δεν είναι πρακτική των Ελλήνων. Σε όλη την Αρχαία Γραμματεία δεν υπάρχει παρόμοια έστω λέξη που να τεκμηριώνει ότι οι πρόγονοί μας συνήθιζαν να αιχμαλωτίζουν άγρια ζώα για να τα εκμεταλλεύονται. Η μόνη αναφορά είναι η λέξη “ιερακοβοσκός” με προφανή ειρωνική διάθεση. Ούτε φυσικά υπάρχουν απεικονίσεις σε αγγεία με αιχμάλωτα γεράκια.
Η πρακτική της αιχμαλωσίας άγριων αρπακτικών έρχεται από Ανατολικές Χώρες, όπως άλλωστε πολλές ανατολίτικες συνήθειες που έχουν κατακλύσει την Ελλάδα και την Ευρώπη.
Ο υπερπληθυσμός των αγριοκούνελων, που ομολογουμένως έχει διαταράξει το τοπικό οικοσύστημα έχει συγκεκριμένη αιτία. Την απουσία της ανθρώπινης δραστηριότητας στην ύπαιθρο. Το κυνήγι, αποδεδειγμένα δεν έδωσε καμία απολύτως λύση στο πρόβλημα, παρά μόνο κάποιες χρηματικές “επιβραβεύσεις”.
Ο μόνος φυσικός εχθρός του αγριοκούνελου στο νησί μας και ο μόνος σύμμαχός μας για την επαναφορά του τοπικού οικοσυστήματος σε ισορροπία είναι η γάτα».
