Ο στρατιώτης κατεβαίνει από το πολυβολείο του και μιλάει στους επισκέπτες για την πορεία της μάχης, τις αγωνίες του, καθώς και τις σκέψεις του για τη ζωή του μετά τη μάχη.
Το ολόγραμμα «ζωντανεύει» χάρη στην ερμηνεία του Λημνιού ηθοποιού Δημήτρη Ελιά, ο οποίος ενσαρκώνει τον στρατιώτη και προσφέρει στους επισκέπτες μια σπάνια ματιά στη ζωή και τις σκέψεις ενός ανθρώπου που βρέθηκε στην καρδιά της ιστορικής αυτής μάχης.
Το βίντεο αυτό είναι ένα μικρό απόσπασμα του υλικού, που παρουσιάζεται μέσα από την εξομοίωση της ολογραφικής προβολής.
Το βίντεο συνοδεύεται με ακόλουθο κείμενο:
Στο επισκέψιμο Οχυρό Λίσσε, κοντά στο Κάτω Νευροκόπι, δημιουργήσαμε το ολόγραμμα ενός στρατιώτη που σε μια ανάπαυλα της μάχης των Οχυρών, κατεβαίνει από το πολυβολείο του και μιλάει στους επισκέπτες για την πορεία της μάχης, τις αγωνίες του, τις σκέψεις του για τη ζωή του μετά την μάχη και απαντάει σε ερωτήσεις των επισκεπτών.
Το βίντεο αυτό είναι ένα μικρό απόσπασμα του υλικού, που παρουσιάζεται μέσα από την εξομοίωση της ολογραφικής προβολής.
Στον ρόλο του υπερασπιστή, ο Δημήτρης Ελιάς.
Κείμενο : Παναγιώτης Σαββίδης.
Πληροφοριακά στοιχεία: Ελένη Χατζηκωνσταντινίδη.
Κινηματογράφηση : Ελένη Πνευματικού.
Σχεδιασμός και ανάπτυξη: Digital Innovations - Νίκος Πάχτας κ ΣΙΑ ΟΕ
Το Οχυρό Λίσσε βρίσκεται στον Νομό Δράμας και αποτελεί αμυντικό συγκρότημα (ένα από τα 21 συνολικά αμυντικά συγκροτήματα με την ονομασία «Οχυρά») κατά μήκος των ελληνοβουλγαρικών συνόρων που έφερε το όνομα Γραμμή Μεταξά, με συνολικό ανάπτυγμα καταφυγίων 1.849 μέτρα και μήκος στοών 4.251 μέτρα, κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το οχυρό βρίσκεται σε μικρή απόσταση ανατολικά από το χωριό Οχυρό και περίπου 2 χλμ. από τη πόλη του Νευροκοπίου, μέσα στο λόφο που υψώνεται στην πεδιάδα του Νευροκοπίου.
Στο οχυρό Λίσσε, που χαρακτηρίστηκε ως η «ναυαρχίδα» της Γραμμής Μεταξά, ο Ελληνικός Στρατός πολέμησε εναντίον των Γερμανικών και Βουλγαρικών μεραρχιών στις 6 και 7 Απριλίου 1941 και παρά τις σφοδρές επιθέσεις των εισβολέων, τα οχυρά δεν καταλήφθηκαν και παραδόθηκαν μετά την συνθηκολόγηση της Ελλάδος.
Έτσι αποτελεί το μοναδικό οχυρό το οποίο δεν έπεσε από τις ναζιστικές δυνάμεις αλλά παραδόθηκε μόνο όταν η Θεσσαλονίκη έπαψε να βρίσκεται στα χέρια των Ελλήνων.