Η Λήμνος δεν είναι αντίπαλος | Τουριστικά ζύγια με στραβή πλάστιγγα

Το δημοσίευμα αναφέρει:

Διακοπές με… κομπιουτεράκι – Όταν η απόδραση γίνεται εξίσωση επιβίωσης

Αν το καλοκαίρι είχε ταμειακή μηχανή, θα χτυπούσε υπερωρίες. Γιατί το 2025, ακόμη και οι λίγες μέρες ξεκούρασης για μια τετραμελή οικογένεια μοιάζουν περισσότερο με… επένδυση παρά με απόδραση.

Το pameevro.gr έκανε την πράξη και έβγαλε το αποτέλεσμα: Πόσο κοστίζει στην πραγματικότητα ένα ταξίδι 6 διανυκτερεύσεων σε δύο κοντινούς αλλά διαφορετικού βάρους προορισμούς του Βορείου Αιγαίου,  τη Σαμοθράκη και τη Λήμνο. Όλα υπολογισμένα με ρεαλισμό: ακτοπλοϊκά με επιστροφή, διαμονή, φαγητό και τα βασικά έξοδα παραλίας.

Οι αριθμοί δεν λένε ψέματα – Η σύγκριση

Οι τιμές αφορούν 2 ενήλικες + 2 παιδιά + ΙΧ. Οι τιμές βασίζονται σε πραγματικές αναζητήσεις για Ιούλιο 2025 και ρεαλιστική κατανάλωση.

Σαμοθράκη – Το νησί που κρατά την τιμή του (και το ήθος του)

Η Σαμοθράκη παραμένει από τους λίγους προορισμούς που δεν έχει παραδοθεί στην τουριστική «φούσκα». Ναι, έχει τις ιδιαιτερότητές της, αλλά η τιμολόγηση στις διακοπές παραμένει προσγειωμένη. Είτε για παραδοσιακό κατάλυμα είτε για φαγητό σε τοπικές ταβέρνες, το νησί κρατά χαρακτήρα.

Λήμνος –  Ομορφιά με κόστος… Αιγαίου

Πιο μεγάλος προορισμός, πιο ανεπτυγμένος τουριστικά, αλλά με τιμές που το φέρνουν πια κοντά στους “ακριβούς” του Αιγαίου. Στην πράξη, μια τετραμελής οικογένεια καλείται να βγάλει από την τσέπη τουλάχιστον 2.000 ευρώ για ένα απλό εβδομαδιαίο πακέτο.

Το ζητούμενο; Όχι μόνο διακοπές, αλλά αξιοπρέπεια

Η Ελλάδα του 2025 δεν είναι μια χώρα όπου οι διακοπές είναι δεδομένες. Είναι πλέον είδος πολυτελείας για τα ελληνικά νοικοκυριά κι όμως, το 60% των Ελλήνων με χαμηλό εισόδημα δηλώνει ότι δεν μπορεί ούτε μια εβδομάδα διακοπών τον χρόνο.

Όσο λοιπόν διαφημίζονται «τουριστικές εκρήξεις» και ρεκόρ αφίξεων, το ερώτημα είναι ένα ποιος αντέχει να πάει διακοπές αλλά και ποιος πληρώνει τελικά το κόστος της απόδρασης;

Αυτό που μας ήρθε στο μυαλό μετά από αυτό το δημοσίευμα είναι πως το πρόβλημα δεν βρίσκεται τόσο στους αριθμούς, όσο στον τρόπο που αυτοί χρησιμοποιούνται. Αν και τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια είναι μετρήσιμα και συγκρίσιμα, τα υπόλοιπα στοιχεία, διαμονή, φαγητό, ψυχαγωγία, είναι σε μεγάλο βαθμό υποκειμενικά. Εξαρτώνται από επιλογές, προτιμήσεις, αλλά και από την ίδια την προσφορά που έχει κάθε νησί, ιδιαίτερα τον Ιούλιο, όταν η τουριστική σεζόν κορυφώνεται.

Η Σαμοθράκη παρουσιάζεται σχεδόν ως ηθική επιλογή απέναντι στην «τουριστική φούσκα», ενώ η Λήμνος περιγράφεται σαν να έχει παραδοθεί στην εμπορευματοποίηση. Μια τέτοια παρουσίαση, πέρα από το ότι υπονομεύει τον πλουραλισμό των τουριστικών εμπειριών, αδικεί ένα νησί όπως η Λήμνος, που προσφέρει ανεπτυγμένες υποδομές, ποικιλία δραστηριοτήτων και αυθεντικότητα ενδεχομένως με το ανάλογο κόστος.

Αντί να χρησιμοποιείται η Λήμνος ως το «ακριβό» άλλοθι για την «προσιτή» Σαμοθράκη, μια πιο ισορροπημένη προσέγγιση θα ήταν η απλή ανάδειξη των πλεονεκτημάτων της Σαμοθράκης ως εναλλακτικού προορισμού. Άλλωστε, το ελληνικό καλοκαίρι δεν προσφέρεται για διαίρεση και αφαίρεση αλλά για εμπειρίες, επιλογές και κυρίως, σεβασμό στην πολυμορφία του τουριστικού χάρτη.

Η ανάγκη για πιο «φτηνές» διακοπές δεν μπορεί να μας οδηγήσει σε φτηνές αντιπαραθέσεις. Γιατί το ζητούμενο δεν είναι να φτηνύνουμε τους προορισμούς, αλλά να ακριβύνουμε τη δημόσια συζήτηση για τον τουρισμό με λιγότερα στερεότυπα και περισσότερη εντιμότητα.