Στο κλίμα αυτό συμβάλλει και η πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμφωνα με την οποία, η ελληνική οικονομία θα καταγράψει ανάπτυξη 0,6% το 2014, 2,9% το 2015 και 3,7% το 2016. Πόσο ρεαλιστικές είναι οι παραπάνω προβλέψεις;
Για να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό χρησιμοποιούμε (βάσει ετησίων στοιχείων από το 1984 και μετά) ένα απλό οικονομετρικό μοντέλο της οικονομίας στο οποίο ο ρυθμός ανάπτυξης επηρεάζεται από τον διεθνή ρυθμό ανάπτυξης (χρησιμοποιούμε τις προβλέψεις του Δ.Ν.Τ. την περίοδο 2013-2016), (β) το spread μεταξύ των 10ετών Ελληνικών ομολόγων και των αντίστοιχων Γερμανικών (το οποίο προσεγγίζει την επενδυτική αβεβαιότητα στην Ελλάδα) και (γ) το δείκτη κυβερνητικής αποτελεσματικότητας σε θέματα διαφθοράς και γραφειοκρατίας (στοιχεία από το Political Services Risk group).
Αυτή τη στιγμή, το spread κινείται στην περιοχή των 720 περίπου μονάδων βάσης. Κάνουμε την αισιόδοξη πρόβλεψη ότι το spread (υποβοηθούμενο από την επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων και την επικράτηση της πολιτικής σταθερότητας) θα μειωθεί στις 450 μονάδες βάσης (μέχρι το τέλος του έτους) και στις 180 μονάδες βάσης μέχρι το 2016.
Με βάση λοιπόν τις παραπάνω παραδοχές τρέχουμε το οικονομετρικό μας μοντέλο. Προβλέπουμε σταδιακή μείωση της ύφεσης στο 0,9% το 2014, ανάπτυξη 1% το 2015 και ανάπτυξη 2,1% το 2016. Οι παραπάνω ρυθμοί ανάπτυξης είναι σαφώς κατώτεροι εκείνων που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά. Ασφαλώς μπορεί να σφάλλουμε καθώς το κάθε οικονομετρικό μοντέλο (άρα και το δικό μας) ενέχει περιθώρια λάθους. Για να επιτύχουμε τους ρυθμούς ανάπτυξης που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ευελπιστεί, θα πρέπει, κατά τη γνώμη μας, είτε ο δείκτης κυβερνητικής αποτελεσματικότητας να διπλασιασθεί από το σημερινό του επίπεδο φτάνοντας το επίπεδο της Γερμανίας (σενάριο το οποίο κρίνουμε μη ρεαλιστικό), είτε το spread να μειωθεί, μέχρι το 2016, στις 60-70 μονάδες βάσης. Σε αυτά λοιπόν τα μεγέθη θα πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας για επιτάχυνση της ανάπτυξης και γρήγορη αποκλιμάκωση της ανεργίας.
