Μόλις 15 χλμ νοτιοανατολικά της Βέροιας, σε μια καλλίμορφη περιοχή όπου συναντώνται το Βέρμιο με τα Πιέρια Όρη, βρίσκεται η Ιερά Μονή Θεοτόκου Καλλίπετρας.
Η ονομασία «Καλλίπετρα», δηλαδή όμορφη πέτρα, προέρχεται από τον βράχινο όγκο που την σκιάζει τη Μονή. Αποτελεί ένα από τα πιο παλιά μοναστήρια της Σκήτης Βεροίας, μιας περιοχής που έχει παράδοση στο μοναχισμό. Αρκεί να αναλογιστούμε ότι στην ακμή της, είχε φτάσει τις 50 Μονές στις οποίες διαβίωναν 2.500 μοναχοί.
Όσον αφορά στην Ιερά Μονή Θεοτόκου Καλλίπτερας, χρονολογείται πίσω στο 12ο αιώνα, με παλαιότερη πληροφορία ύπαρξης προ του 1100 μ.Χ. Μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα το μοναστήρι είχε γνωρίσει μεγάλη άνθιση. Είναι ενδεικτικό πως εκείνη την περίοδο, βίωναν εκεί 46 μοναχοί.
Οι περιπέτειες τις οποίες έχει περάσει η ανδρική μονή δεν είναι λίγες. Για παράδειγμα, το 1822 καταστράφηκε ολοσχερώς και κατά την καταστροφή εκείνη εκτελέστηκαν δια αποκεφαλισμού οι μοναχοί. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, και συγκεκριμένα το 1907, λόγω του ότι το μοναστήρι βοηθούσε την ελληνική πλευρά - φιλοξενούνταν τα ελληνικά αντάρτικα σώματα στη Μονή και περιθάλπτονταν οι τραυματίες - , εκτελέσθηκε ο προηγούμενος της Μονής παπα-Σταύρος και ο συνοδός του, καθώς και ο Ηγούμενος Ιγνάτιος με τον συνοδό του δια διαμελισμού.
Λίγα χρόνια αργότερα, το 1941, ένας βοσκός έκαψε τα σημαντικής αξίας διασωθέντα κτίρια και την εκκλησία. Διασώθηκαν μόνο το οστεοφυλάκιο με λείψανα 120 μοναχών. Χάριν στους κατοίκους, όμως της γύρω περιοχής, η μονή ξαναχτίζεται.
