Η κ. Καραβία-Λαμπαδαρίδου αναφέρει:
Kύριε διευθυντά
«Στη Μύκονο, στη Σέριφο, στη Σίκινο, στη Μήλο,
μου στέλνεις κιτρολέμονο, κι’ εγώ πετάω μήλο.
Στην Αμοργό, στην Κίμωλο, στη Νιο, στη Σαντορίνη,
μου στέλνεις κιτρολέμονο, σου στέλνω μανταρίνι».
Ολη η Ελλάδα σ’ ένα τραγούδι. Γέμιζαν τα μάτια μας Αιγαιοπελαγίτικη ομορφιά.
Ετσι το θέλησαν ο Νίκος Γκάτσος, που έγραψε τους στίχους και ο Μάνος Χατζιδάκις, που έγραψε τη μουσική. Να μας σεργιανίσουν στην ομορφιά των νησιών μας με τη φωνή του Μανώλη Μητσιά. Σου έρχεται να φωνάξεις: «γεια σου Πατρίδα».
Ομορφιά το καλοκαίρι αλλά ποιος ξέρει πώς είναι η ζωή στα νησιά τον χειμώνα, που το Αιγαίο αγριεύει και ο βοριάς ξεριζώνει ακόμα και τις αστιβιές; Ποιος νοιάζεται; Οι τουρίστες μόνον το καλοκαίρι έρχονται. Η κυβέρνηση βέβαια επιδοτεί αυτά τα δρομολόγια της άγονης γραμμής, αλλά τα πλοία δεν έρχονται ταχτικά. Δεν συμφέρει στους καραβοκύρηδες ν’ ανανεώσουν τις συμβάσεις για τα δρομολόγια του χειμώνα.
Ετσι τα πλοία πότε έρχονται και πότε όχι. Η Λήμνος από την αρχή του χρόνου είναι σε αναβρασμό. Στα μέσα ενημέρωσης του νησιού, κάθε μέρα κυριαρχούν οι συζητήσεις και τα παράπονα για την έλλειψη των δρομολογίων και την ταλαιπωρία των επιβατών. «Δεν έχει πλοίο, δεν έχει οδό», έλεγε ο Καβάφης, για να εκφράσει την απόγνωση του αποκλεισμένου. Οι θαλάσσιοι δρόμοι όμως χρειάζονται πλοία για να τους περπατήσεις. Επιτροπές και κοινές δηλώσεις έγιναν και παράσταση των Αρχών του νησιού στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, μαζί με κατοίκους του νησιού, για να ζητήσουν αυτά που δικαιούνται. Ο στρατιώτης που υπηρετεί τη θητεία του στον Αγιο Ευστράτιο θέλει να πάει στην οικογένειά του για την ολιγοήμερη άδεια, ο έμπορος της Μύρινας και ο αγρότης θέλουν να στείλουν τα προϊόντα τους στις αγορές εγκαίρως. Ο φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου αποφασίζει να φοιτήσει, μόνον όταν ξέρει ότι υπάρχει πλοίο για να γυρίσει στον τόπο του. Και το Πανεπιστήμιο Αιγαίου είναι εθνική ανάγκη να ζήσει. Η Λήμνος απαιτεί, το υπουργείο ακούει;
Πηγή: kathimerini.gr
