Όπως κάθε χρόνο λοιπόν, έτσι και φέτος, με την πρώτη φθινοπωρινή βροχή έκαναν την εμφάνιση τους τα σαλιγκάρια στα χωράφια.
Τα σαλιγκάρια αποτελούν ενα ξεχωριστής διατροφικής αξίας έδεσμα για μερακλήδες και καλοφαγάδες.
Μπορεί κανείς να τα ανακαλύψει κοντά σε πέτρες, ή κάτω από ξερά χόρτα να βόσκουν ομαδικά ή μεμονωμένα. Το μάζεμα σαλιγκαριών είναι μια ευχάριστη διαδικασία στη φύση.
Μην ξεχνάμε ότι γίνεται μετά τις πρώτες βροχές που έρχονται να ξεδιψάσουν τη ξερή γη από τη ζέστη του καλοκαιριού.
Όπως αναφέρουν οι καλα γνωρίζοντες, εάν θελήσεις να μαζέψεις σαλιγκάρια πρέπει να σηκωθείς αρκετά πρωί.
Όπως έλεγαν οι παλαιότεροι το μάζεμα γίνεται πολύ πρωί, πριν "ανέβει" ο ήλιος γιατί μετά τα σαλιγκάρια κρύβονται. Κατόπιν θα πρέπει να τα βάλεις σε καλάθι "για να παίρνουν αέρα" μαζί με ένα κλωνάρι θυμάρι για να τρέφονται.
Μετά από λίγες μέρες πρέπει να μπουν στο νερό. Μερικοί τα αφήνουν στο νερό μέχρι να βγουν από το κέλυφος. Κατόπιν τα "ζεματίζουμε". Μπορούμε ή να τα μαγειρέψουμε αμέσως ή να τα βάλουμε στην κατάψυξη και να μαγειρεύουμε κάθε φορά όση ποσότητα θέλουμε. Πολλοί τα κάνουν με... τα κρεμμυδάκια ενώ στη Λήμνο συνηθίζεται με φλωμάρι.
Βέβαια όπως και να έχει, το πιάτο είναι ιδαίτερα εύγεστο και γεμάτο πρωτεΐνες.
Όσον αφορά τα υλικά ή τον τρόπο και τη διαδικασία μαγειρέματος το αφήνουμε στους ειδικούς.
Και του χρόνου...
