Φθινοπωρινή απόδραση στη φύση, η οποία έχει στρώσει το, αποχρώσεων πορτοκαλί, χαλί της για να μας υποδεχθεί. Είναι φτιαγμένο από τα χιλιάδες φύλλα που αποχωρίστηκαν τα δέντρα.

«Πέθανε τρέχοντας για την έκθεση» διηγείται για τον ιδρυτή της ΔΕΘ Νικόλαο Χριστίδη, ο εγγονός του γεωπόνος Γιώργος Χριστίδης, που φυσιογνωμικά θυμίζει έντονα τον χαρισματικό παππού του.

Ενώ οι διασώστες, δύο και πλέον 24ωρα μετά το φονικό χτύπημα του Εγκέλαδου στην κεντρική Ιταλία εξακολουθούν να ανασύρουν νεκρούς από τα συντρίμμια, στο φως έρχονται σιγά σιγά και οι συγκλονιστικές ιστορίες μικρών και μεγάλων που έχασαν τη ζωή τους στα χαλάσματα.

Δεν θα μπορούσε κανείς να φανταστεί πως το χαρακτηριστικό καλοκαιρινό τραγούδισμα των τζιτζικιών, αποβαίνει συχνά θανατηφόρο, ακόμη και για τα ίδια τα τζιτζίκια.

Σαν σήμερα, πριν από 563 χρόνια, η Βασιλεύουσα έπεσε στα χέρια των Οθωμανών – Το χρονικό της Άλωσης Πέρασαν 563 χρόνια από την αποφράδα εκείνη ημέρα της 29ης Μαΐου 1453. Την ημέρα που ακούστηκε το «Εάλω η Πόλις» και η Βασιλεύουσα, η «Πόλη των Αγίων», η «Θεοσκέπαστη», η «Πόλη του Ελληνισμού και της Χριστιανοσύνης» έπεσε στα χέρια των Οθωμανών.

Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν επισκέπτεται το Άγιο Όρος προκειμένου να τιμήσει την παρουσία των Ρώσων μοναχών στην περιοχή που μετρά 1.000 χρόνια και το BBC σε ένα εκτενές δημοσίευμά του εξηγεί το λόγο για τον οποίο απαγορεύεται η είσοδος των γυναικών στο σημείο.

Οι Καλικάτζαροι είναι γνωστοί ως τα κακά πλάσματα που εμφανίζονται τα Χριστούγεννα. Μερικοί πιστεύουν ότι είναι πνεύματα, άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι είναι παράξενα, μαλλιαρά όντα που τρυπώνουν στα σπίτια από τις καμινάδες. Τις νύκτες πηγαίνουν και κλέβουν τα φαγητά που βρίσκουν και πιο πολύ τα σύκα γιατί τους αρέσουν πολύ. Όταν τελειώσουν το φαγητό τους αρχίζουν να χορεύουν.

Αυτή είναι η συγκινητική ταινία του Θοδωρή Παπαδουλάκη με τον τίτλο "Επισκέπτες".

Γράφει το Καραντί

Είμαι σε μια πόλη που δεν έχει πατζούρια, γιατί ο ήλιος βγαίνει σπάνια και οι άνθρωποι τον έχουν ανάγκη. Και σκέφτομαι μήπως εμείς έχουμε παρασυνηθίσει στον ήλιο και στο φως και δεν του δίνουμε την αξία που του πρέπει.

της Ιωάννας Νικόλ Πέτρου | PillowFights

Ο ήλιος και το φεγγάρι, οι δυο αιώνιοι ανταγωνιστές κι εκ διαμέτρου αντίθετοι χαρακτήρες, είπαν να βάλουν λίγο στην άκρη τις διαφορές τους και να σπάσουν για λίγο τη ρουτίνα τους. Είπαν, λοιπόν, ν’ αλλάξουν ρόλους και να πάρει ο ένας τη θέση του άλλου. Και μαζί τους κι όλες οι ανθρώπινες δραστηριότητες που παύουν πλέον να ελέγχονται απ’ το αυστηρό βλέμμα της μέρας και γίνονται ένα «με της νύχτας τα σαγηνευτικά και μυστηριώδη μάτια».