Βρίσκεστε εδώ:Αρχική>>Απόψεις

banner roots

Απόψεις

18.03.2013 | 16:31
Δηλαδή το Λουξεμβούργο ή ακόμα και οι Γερμανικές τράπεζες δεν ξέρουν τίποτα για το «βρώμικο χρήμα» που ξεπλένεται στην επικράτεια τους, το χρήμα της Στάζι και των Ναζί που ξεπλύθηκε; Θέλουν να μας πείσουν ότι για 5-6 δις ευρώ απειλούν να τινάξουν στον αέρα ολόκληρο το οικοδόμημα του Ευρώ.
12.03.2013 | 15:09

Γράφει ο Πάσχος Μανδραβέλης

Βροχή πέφτουν οι διώξεις σε πρώην υπουργούς, βουλευτές, νομάρχες, δημάρχους· γενικώς σε πολιτικούς. Επειτα από μια μακρά περίοδο αδιαφορίας για πιθανολογούμενα οικονομικά εγκλήματα εκατομμυρίων ευρώ, οι πολιτικοί άρχισαν να διώκονται και να καταδικάζονται με βαριές ποινές, ακόμη και για παραλείψεις στο «πόθεν έσχες». Να καλοδεχθούμε αυτές τις εξελίξεις, αλλά και να προβληματιστούμε. Γιατί, επί παραδείγματι, πριν από μερικά χρόνια μπορούσε ένας πολιτικός να κάνει τα πάντα χωρίς να φοβάται τον πέλεκυ της Δικαιοσύνης, ενώ σήμερα αν αμελήσει να δηλώσει ένα ακίνητο στο «πόθεν έσχες» τιμωρείται με κάθειρξη οκτώ ετών;

11.03.2013 | 12:21

Γράφει ο old boy

Μερικά πλάνα από το βίντεο του χρυσαυγίτη πολιτευτή που μιλάει για φούρνους και σαπούνια θα μπορούσαν να ανήκουν σε σίκουελ της ταινίας του Φίλιππου Τσίτου, «Aκαδημία Πλάτωνος». Οι ομοιότητες είναι πολλές: όπως ο Πλωμαρίτης κάθεται σε τραπεζάκια έξω και απολαμβάνει τον καφέ του χαριεντιζόμενος με τους ομοϊδεάτες του, έτσι και στην ταινία τέσσερεις μεσήλικοι Έλληνες κάθονται όλη μέρα σε τραπεζάκια έξω, πίνοντας φραπέδες και μπύρες και βλέποντας την ως τότε ολόδική τους αθηναϊκή γειτονιά να γεμίζει με κινέζικα μαγαζιά. Εκείνοι σχολιάζουν περιπαικτικά τους Κινέζους απέναντί τους, ο χρυσαυγίτης αποκαλεί «μπαμπουίνο» έναν μετανάστη που σέρνει ένα καρότσι απέναντί του. Ένα μαύρο σκυλί δίπλα στον Πλωμαρίτη φέρνει στο νου τον σκύλο της ταινίας, oνόματι Patriot, που είναι εκπαιδευμένος να μυρίζει και να γαβγίζει ειδικά τους Αλβανούς.

11.03.2013 | 09:37

Είσαι μεταπτυχιακός φοιτητής.

Βρίσκεσαι στο πανεπιστήμιο.

Ένα αυτοκίνητο σταματάει σε ένα σημείο που βρίσκεσαι μόνος.

Πέντε φουσκωτοί ξυρισμένοι με ρόπαλα σε τσακίζουν στο ξύλο και σε μαχαιρώνουν στο πόδι.

Σου κλέβουν την ταυτότητα για να ξέρουν τη διεύθυνσή σου.

10.03.2013 | 19:05

Του Νικηφόρου Μαλεβίτη / reporter.gr

Είναι δύσκολο να συγκρατήσει κανείς την αναγούλα του, βλέποντας το ρεπορτάζ με τον υποψήφιο βουλευτή της Χρυσής Αυγής και τους υποστηρικτές του κόμματος, που μεταδόθηκε από το Βρετανικό δίκτυο Channel4. Παρακολουθώντας τα «επιχειρήματα» των πρωταγωνιστών, μπήκα στον πειρασμό να αμφισβητήσω το κατά πόσον είναι τελικά καλή ιδέα η αρχή «κάθε πολίτης, μία ψήφος». 

08.03.2013 | 14:40

Γράφει η Λώρη Κέζα

Αντιφάσεις. Μιλάει για «τσοντοκάναλα» και στήνεται στα μικρόφωνα που τείνουν τα τσοντοκάναλα φορώντας το γυαλιστερό κουστουμάκι του. Στα τσοντοκάναλα, όπου θέλει να πρωταγωνιστεί ο φαιός βουλευτής, θα έπρεπε να εμφανίζεται τσίτσιδος. Η τσόντα δεν ταιριάζει με το γεροντίστικο σακάκι του. Ο ακροδεξιός βουλευτής αθωώθηκε από το δικαστήριο λόγω μη αξιόπιστης μαρτυρίας. Είχε κατηγορηθεί ότι δάνεισε το αυτοκίνητό του σε άτομα που επιτέθηκαν σε φοιτητή. Δεν αποδείχτηκε η κατηγορία, έφυγε ελεύθερος. Βγαίνοντας από την αίθουσα του δικαστηρίου δεν μπόρεσε να αντισταθεί στη γλύκα του φακού. Τον τραβάει. Τη θέλει την τσόντα του. Μόλις λοιπόν είδε τα μικρόφωνα, λειτούργησε ως πορνοστάρ.

07.03.2013 | 13:13

Γράφει ο Γιώργος Σιακαντάρης

Μέσα στον επαρχιωτισμό που μας παρασέρνει και μας παραδέρνει, νομίζουμε πως –εκτός από ανάδελφο, αδικημένο και καταδιωκόμενο από το διεθνές κεφάλαιο, τον καταχθόνιο σιωνισμό και τους πανταχού παρόντες και βυσσοδομούντες κατά του έθνους μας, παλαιότερα Αμερικανούς και σήμερα Γερμανούς– κατέχουμε και μια άλλη πρωτιά. Θεωρούμε πως είμαστε το έθνος που παράγει την περισσότερη βία απ’ όλα τα άλλα έθνη. Αυτοπροσδιοριζόμαστε ως η χώρα με τη μεγαλύτερη δόση τεστοστερόνης βίας στο DNA μας.

05.03.2013 | 02:43

Γράφει ο Προκόπης Δούκας

Όπως γράφτηκε από τις λίγες ψύχραιμες φωνές που υπάρχουν στο δημόσιο διάλογο, το τραγικό δυστύχημα με τους φοιτητές στη Λάρισα είναι ένα σύνθετο γεγονός που πρέπει να μας προβληματίσει σοβαρά, αλλά επ' ουδενί δεν προσφέρεται για άναρθρες κραυγές φανατισμού και απλοϊκούς οπαδισμούς, όπως κάθε θάνατος άλλωστε. Είναι, όπως και ο κυνισμός, προσβολή στη μνήμη των παιδιών και καπηλεία. Σε όσους προσπάθησαν να υποβαθμίσουν κουτοπόνηρα μια τραγική απώλεια, για ίδια πολιτικά οφέλη, αξίζει η χλεύη. Αλλά το ίδιο ισχύει και για όσους προσπαθούν να επωφεληθούν από το ανάποδο.

04.03.2013 | 20:58

Το άρθρο αυτό έχει κυκλοφορήσει στο facebook και ο συγγραφέας του είναι άγνωστος. Η ιστορία του όμως είναι, δυστυχώς, πολύ γνωστή.

Στη στάση του μετρό συναντώ καθημερινά μια γυναίκα απροσδιορίστου ηλικίας. Τα μαλλιά της βρώμικα και ανακατεμμένα, τα ρούχα της κουρελιασμένα και το πρόσωπό της σκιμμένο στη θλίψη.

Η γυναίκα κατάχαμα στο βρώμικο πάτωμα και δίπλα της το ποτηράκι, όπου οι περαστικοί προσφέρουν τον οβολόν τους. Στα χέρια της γυναίκας, κοιμάται ένα δίχρονο παιδάκι. Του φοράει ένα βρώμικο καπέλο και εξίσου βρώμικα ρούχα.

Οι περισσότεροι περαστικοί, συγκινημένοι από το θέαμα προσφέρουν αβίαστα και το τελευταίο κέρμα από το πορτοφόλι τους, ξορκίζοντας με ανακούφιση την ενοχή της δικής τους ευδαιμονίας…

03.03.2013 | 14:48

Από το vlemma.wordpress.com 

Αναψαν ξύλα σ’ ένα αυτοσχέδιο μαγκάλι για να ζεσταθούν, ίσως και σαν αθώο, ανέξοδο παιχνίδι. Πέντε φίλοι, φοιτητές εικοσάχρονοι, έφαγαν, ήπιαν, θα αστειεύτηκαν, θα είδαν καμιά ταινία στον υπολογιστή, έπεσαν να κοιμηθούν με αναμμένο το μαγκάλι. Στη Λάρισα, σε μια φοιτητική γκαρσονιέρα.